Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Suo genere perveniant ad extremum; Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Duo Reges: constructio interrete. At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;

Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Cave putes quicquam esse verius. Utram tandem linguam nescio? Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.

Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem.
Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;
Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;
Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M.

Ut pulsi recurrant?: Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.
Venit ad extremum;: At ego quem huic anteponam non audeo dicere;
Stoici scilicet.: Tubulo putas dicere?
Bork: Sumenda potius quam expetenda.
Quonam, inquit, modo?: Explanetur igitur.
Bork: Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?

Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;
Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur?
Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;
Atque ego: Scis me, inquam, istud idem sentire, Piso, sed a te opportune facta mentio est.

Stoici restant, ei quidem non unam aliquam aut alteram rem a nobis, sed totam ad se nostram philosophiam transtulerunt;

Bork

Tamen a proposito, inquam, aberramus.

Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Iam in altera philosophiae parte. Tanti autem aderant vesicae et torminum morbi, ut nihil ad eorum magnitudinem posset accedere. Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Ad eos igitur converte te, quaeso. Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata; Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est. Illi enim inter se dissentiunt.